Passie, ‘hartstochtelijke liefhebberij’ zo staat het in de dikke van Dale beschreven. Klinkt best extreem eigenlijk. Maar toch heeft iedereen het in zich. Sommige mensen hebben één passie en sommige hebben er wel meerdere. Het hebben van een passie kan voor een groot deel de loop van je leven bepalen. Welke opleiding je gaat doen, waar je gaat werken, met welke mensen je omgaat.
Mijn passie is koken. Vanaf mijn 8e heb ik dat kunnen ontwikkelen bij mijn buurman (Rob), hij heeft een kookstudio waar ik regelmatig mocht helpen. Ik was zoveel met koken bezig en ik vond het zo leuk, dat ik wist wat ik de rest van mijn leven wilde doen: koken. Een hele tijd ging ik naast school werken op allerlei plekken, waar ik via Rob terecht kwam.

Vanaf de middelbare ging niet erg goed op school. Ik had geen interesse in al die vakken zoals geschiedenis en aardrijkskunde. Het enige wat ik leuk vond, was koken en ik zag totaal het nut niet in van al die andere vakken, aangezien ik dat later allemaal toch niet nodig had. Totdat in 3 HAVO er de mogelijkheid bleek te zijn om vanuit dat schooljaar naar het MBO te gaan. Dit zou betekenen dat ik eindelijk zou kunnen beginnen met de koksopleiding. Alleen moesten er wat dingen gebeuren voor het zover was…

Ten eerste moest ik overgaan naar de 4e en aangezien ik op school niet echt lekker ging, waren mijn cijfers verre van voldoende. Ik had in totaal drie maanden de tijd om acht zware onvoldoendes op te halen. Met een beetje (heel veel) gesteggel, is me dat gelukt. 😉

Vervolgens moest ik de leerplichtambtenaar overtuigen van mijn motivatie om te stoppen met het middelbaar onderwijs. Want ik was namelijk nog maar 15 jaar en daardoor nog leerplichtig. En aangezien ik geen HAVO of ander diploma zou behalen, zou het problematisch kunnen uitpakken mocht het niet goed gaan op het ROC. Dat hield in dat ik niet meer terug zou kunnen naar de middelbare en daardoor losse certificaten zou moeten behalen, om nog verder te komen in de maatschappij. De motivatie brief die ik moest schrijven voor zowel de ambtenaar als de intake van het ROC was voldoende overtuiging om ontheffing te krijgen en ook om aangenomen te worden, wat het laatste was wat nog moet gebeuren.

Het was best wel een heftige en spannende keuze. Alle zekerheid achterlaten en gewoon een sprong in het diepe maken en hopen dat het goed komt. Ik startte september 2016 met de opleiding die 3 jaar ging duren. Inmiddels heb ik vorige week mijn studie afgerond als zelfstandig werkend kok niveau 3. Ik had het super naar mijn zin op school. Ik haalde hoge cijfers, heb veel vrienden gemaakt en me enorm kunnen ontwikkelen op kookniveau, maar ook in persoonlijkheid ben ik erg gegroeid. In mijn omgeving was iedereen altijd ouder. Dat is niet zo moeilijk als je zelf 15/16 jaar bent en naar het MBO gaat. Daardoor ben ik me al snel volwassener gaan gedragen tegenover mijn omgevingen; zowel in vriendenkringen, als op het werk.

Sinds januari 2018 ben ik lid van Bildung Nijmegen. Als enige ROC-student van de groep dacht ik mee met de groep. De Pioniersgroep bestaat vooral uit HAN-studenten en studenten van de Radboud Universiteit; mensen waar ik normaal gesproken helemaal niet mee in contact zou komen. Maar juist doordat ik buiten mijn eigen bubbel stapte, ben ik zoveel nieuwe leuke dingen tegen gekomen. Vanuit de Bildung ben ik gaan netwerken binnen en buiten Nijmegen op verschillende bijeenkomsten waaronder 2 keer van het ministerie van OCW. Later ben ik de PR-commissie in gegaan om na te gaan denken over hoe we ROC-studenten kunnen betrekken bij onze stichting, want na 16 maanden ben ik helaas nog steeds de enige ROC-student die betrokken is.

Voor mij gaat Bildung om het verbinden van het MBO, HBO en WO door samen aan een gemeenschappelijk ‘vak’ te werken: Persoonsvorming, Bildung. Iets waarin we ons allemaal in kunnen ontwikkelen op het zelfde ‘niveau’.

Alles wat ik nu heb meegemaakt en hierboven heb opgeschreven, komt allemaal door maar een ding: mijn passie. Ik heb het ruimte gegeven om het te laten ontwikkelen. Als ik dit niet had gedaan, was ik of een saaie HBO-studie gaan doen, nadat ik netjes het HAVO had afgemaakt, of was ik misschien wel van school gegooid vanwege mijn slechte prestaties. Ik heb in ieder geval geleerd dat het volgen van je passie, je droom, en je hart je ook echt gelukkig maakt.

Leave a Reply